Türkiye Cumhurbaşkanı Abdullah Gül bu hafta Irak'a tarihi bir ziyaret gerçekleştirdi. Bu ziyaret Soğuk Savaş'ın civcivli dönemlerinde gerilen ilişkilerde uzun zamandır gecikmiş bir yumuşamayı ifade ediyor. Aktörler şu an çok farklı: Ankara'da generaller değil İslamcı eğilimli sivil bir hükümet, Bağdat'ta da Baas yerine ABD destekli sivil milliyetçiler ve mezhepçiler var.
Ziyaret memnuniyet verici ve Türkiye'nin yakın çevresine yönelik resmi politikasına dair işaretler sunuyor. Türkiye için oyunun adı 'Sıfır İhtilaf'. Rejim ya da daha özel olarak hükümet, mümkün olduğunca farklı istikametlerde (Gürcistan, Ermenistan, İsrail, Suriye ve İran'a yönelik) bu cesaret verici politikayı güdüyor. Geçen yıl Türkiye'nin Suriye-İsrail görüşmelerine arabuluculuk yaptığını öğrenmek sürpriz olmadı.
Irak yönünde hareket ettiklerindeyse Türkler en zorlu iç meselelerinden biriyle karşılaşıyor: Kürtler. Irak Devlet Başkanı Celal Talabani Gül'e PKK meselesinin çözüleceği sözünü verdi. Talabani PKK'nın bu savaşı sürdürmek için başka yer bulmak zorunda kalacağını söyledi.
Türkiye'nin bugün Irak'ta oynadığı bir rol var, zira ekonomik bakımdan can damarı niteliğinde. Irak'a her gün binlerce kamyon giriyor, hayati önemdeki çeşitli mallar taşıyor ve bu yüzden Irak komşusunun ihtiyaçlarına dikkat göstermeli. Karşılığında Türkiye de, silahlı isyanları ve 'terör' olarak gördüğü meseleyi sona erdirme çabasında, sopanın yanında havuç da göstermeli.
Bölgenin ihtilaf ve sorunlara çözüm üretmek konusunda elini taşın altına sokan Türkiye gibi devletlere ihtiyacı var ve Ankara bu açıdan faal bir görünüm arz ediyor: Katar ve Kuveyt'te zirvelere katıldı; Suudi Arabistan ve Mısır'a gereken ziyaretlerde bulundu.
Fakat Irak kritik nokta ve Türkiye'nin dahlinin sürmesini gerektireceği kesin olsa da, diğer ülkelerin de oynayacağı roller var. Müdahaleci rollerden ziyade, Irak'a komşu ülkeler toplantısında görüldüğü gibi, bir tür müspet yükümlülük. Çerçeve belli: Irak'ı çevreleyen yarım düzine ülke. Model de belli: Sıfır İhtilaf. Şimdi ihtiyacımız olan tek şey siyasi irade ve çok çalışmak, pratik fikirler üretmek, onları uygulayacak somut kurumları yaratmak. Irak ve diğer devletler Türkiye'nin yakın çevresindeki ihtilafları sona erdirmeyi teşvik politikasından yarar sağlayabilirler. (Lübnan'da İngilizce yayımlanan gazete, başyazı, 25 Mart 2009)
Kaynak: Radikal
