New York Times, Amerika'da İran'ın nükleer programıyla ilgili kriz üzerine yapılan tartışmanın ortasında siyasi bir bomba patlattı. Gazete 24 Aralık'ta Amerikalı gözlemci çevrelerde büyük bir tartışma başlatan bir makale yayımladı. Makalede açıkça ABD'ye İran'a bir saldırı başlatmakta hızlı davranma çağrısı yapılıyordu.

Makalenin yazarı Alan J. Kuperman, Teksas Üniversitesi'ndeki Nükleer Silahların Yayılmasını Önleme Programı'nın direktörü. 'İran'ı durdurmak için tek yol var' başlıklı makalede, yazar önce İran'ın uranyumu başka bir ülkede zenginleştirme önerisini reddetmesi üzerinde duruyor.

Yazara göre bu öneri ABD'nin ve süper güçlerin çıkarlarından çok İran'ın çıkarlarına hizmet ediyor ve İran buna rağmen öneriyi reddetti. Peki bu ne anlama geliyor? Kuperman'a göre, bu ret İran'ın iç sebeplerden ötürü nükleer silah programıyla ilgili geçici bir ödün bile vermeyeceğini teyit ediyor. Bu nedenle 'havuç ve sopa' siyaseti kesinlikle faydasız.

Yazara göre ABD'nin iki seçeneği var. Ya İran'a saldırı düzenlenecek, ya da İran nükleer silah elde edecek. Doğal olarak İran'ın bu silahı elde etmesiyle ilgili tehlikeler son derecede büyük olacak. Kuperman şu üç sebepten ötürü askeri operasyonu İsrail'in değil, ABD'nin düzenlemesi gerektiğini ifade ediyor: Pentagon silahları İran'ın korunaklı tesislerini yıkmakta daha etkin olacaktır; İsrail'in hava gücüne oranla Amerikan gücü İran'ı misilleme yapmaktan alkoyar; Amerikan askeri gücünün uluslararası uzantıları ve bağlantıları vardır. Bu nedenle operas-yonlar İran'ı örnek almayı düşünecek başka uluslararası güçleri caydıracaktır.

Bazı Amerikalı gözlemcilerin yönelttiği soru şu: Bu makalenin yayımlanması İran'a yönelik askeri seçeneği Amerikan vitrinine çıkarma girişimi sayılabilir mi? Kimse net bir yanıta sahip değil. Fakat büyük bir gazetenin bu makaleyi yayımlaması siyasi bir hedef taşıyor.

Makalenin yayımlanması, İran'a siyasi baskı uygulanması ve ülkenin çözüm için önerilen formülü kabule sevk edilmesi çerçevesine giriyor. Amaç, Tahran'a yaptırımların yolun sonu olmayacağını göstermek. Bu durum ABD'nin askeri seçeneği düşündüğüne dair bir değişimi yansıtsa da, kimse bundan emin de olamaz. Fakat bu ihtimal uzak değil. (Bahreyn gazetesi Ahbar El Haliç, 29 Aralık 2009)

Kaynak: Radikal