Lübnan seçiminin ardından dikkatler İran cumhurbaşkanlığı seçimlerine çevrildi. Birçok gözlemci ve 'ılımlı' ülke 'Lübnan şartlarını okumak istiyorsak İran'a neler olduğunu bilmemiz' gerektiğini düşünüyor. Fakat bu yaklaşım abartılı. Lübnan'da etkin siyasi güç oluşturan ve temel silah kaynağı İran olan Hizbullah'la Tahran arasında mezhep temelli sağlam bir koalisyon olsa da...
Lübnan'da hükümet yanlıları ve müttefikleri, Hizbullah liderliğindeki muhalefet seçimi kazanırsa ülkenin İran piyonu olacağını gündeme getiriyordu. İran bölgede sıcak tartışmaları körüklüyor, nükleer dosyası uluslararası ve bölgesel ilgi görüyor, gerginlik ve savaş ihtimallerini artırıyordu!
Seçimin en belirgin adayı olan Cumhurbaşkanı Mahmud Ahmedinecad Lübnan muhalefetine desteğini ilan ederek bu endişeyi artırırken, Hizbullah lideri Hasan Nasrallah da 'muhalefet seçimi kazanırsa ordunun silahlandırılmasında İran'a bel bağlayacağını' açıklamıştı. Ancak bu endişeler Lübnan'da hükümet yanlılarının seçimi kazanması sonrası ortadan kalktı.
Peki Lübnan muhalefetinin seçimleri kaybetmesi Ahmedinecad'ı olumsuz etkiler ve reformist rakibi Mir Hüseyin Musavi'nin şansını artırır mı?
Uluslararası siyasette ABD'nin sakinleştirici siyasetinin bıraktığı olumlu hava söz konusu. Bu hava Ahmedinejad'ın yöntemiyle çelişiyor. Ahmedinecad İsrail'e özellikle de Holokost inkârıyla meydan okuyarak gerginliği artırıyor. Tahran'ı uranyum zenginleştirmeye son vermeye zorlama amaçlı uluslararası baskıyı da reddediyor.
İran'daki seçimin Lübnan'dan etkileneceğini düşünmek abartılı. İran büyük bir devlet, uzantıları ve bölgesel amaçları var. Muhafazakârlarla reformistler arasındaki seçimin temel çekişmesi iç konulara yoğunlaşıyor. Reformistlerin Ahmedinecad'a yüklendiği en önemli konular özgürlüklerin gerilemesi, İran'ın 'uluslararası toplumla' ilişkilerinin gerginleşmesi.
İran'da cumhurbaşkanının kim olacağı bir yana, şu gerçek görmezden gelinmemeli: Siyaseti dini lider Hamaney belirliyor. Son 30 yıl, İran'ın dış politikasının cumhurbaşkanlarının değişmesiyle değişmeyeceğini gösterdi. Örneğin, nükleer proje bugün Ahmedinecad'ın azılı düşmanı sayılan Haşimi Rafsancani döneminde başlatıldı. (Katar gazetesi Raye, 11 Haziran 2009)
Kaynak: Radikal