Ancak, 12 yıl boyunca yürüttüğü İran Meclis Başkanlığı görevi sırasında, İran'ın nükleer programı ile ilgili beş güç ve İran arasında 2015'te imzalanan anlaşmanın karşıtlarına göre anlaşmanın geçmesini sağladı.

Bundan sonra Laricani eski konumunu kaybetti.

Devrime olan bağlılığı sorgulandı ve bu nedenle 2021 cumhurbaşkanlığı seçimlerine katılması engellendi.

Tekrar meclise aday olamadı ve son dört yıldır gölgede kaldı.

Yüksek Ulusal Güvenlik Konseyi Sekreteri olarak göreve geri dönmesi kararı, İran'ın bölgeye yönelik politikasında bir değişiklik olduğunun göstergesi.

Peki, bu değişim olumlu mu, yoksa İran ve İsrail arasındaki 12 günlük savaşın, ayrıca, Suriye'nin direniş ekseni olarak bilinen eksenden çekilmesinin, Hamas'ın Gazze'deki ağır kayıplarının ve Hizbullah'ın Lübnan'daki gerilemesinin ardından meydana gelen değişimlere ayak uydurma mı?

Lübnan kamuoyu ve birçok siyasetçi, Sayın Laricani'nin Beyrut ziyaretinden pek de memnun değildi ve Irak ziyaretinin sonucu bile bir sınır anlaşmasından öteye gidemedi.

Lübnan'da, Sayın Laricani'nin ziyaretinden önce, bir dizi İranlı siyasetçinin Hizbullah'ın silahlarını elinde tutmasının önemi konusunda ateşli açıklamaları oldu!

Bilindiği gibi Hizbullah halen İran’ın kontrolünde olduğundan, daha sonra, bu açıklamaların İslam Cumhuriyeti'nin Lübnan'a sadece bir tavsiyesi olduğuna yönelik sızıntılar çıktı.

Anlaşmalar adamı Laricani, Bağdat ve Beyrut'a nabız yoklamak ve iki başkentteki rüzgarın yönünü belirlemek için gelmiş olabilir.

Bu, Tahran'ın Ortadoğu'daki daha geniş kapsamlı çatışmaya ilişkin bakış açısında bir değişimin işareti de olabilir.

Belki de İsrail ile doğrudan savaşının ardından Tahran, hesaplarını yeniden gözden geçiriyor ve akıcı bir şekilde Arapça konuşan Ali Laricani'yi de Tahran'ın saygınlığını koruyacak yeni ilişkiler kurmak için göreve geri getirdi.

Ancak bazıları, Tahran'ın bugün gösterdiği tüm çabaların boşa harcandığını düşünüyor.

Zira Gazze'deki savaş, çorak bir araziye dönüşmesi ve yüz binlerce Filistinlinin öldürülüp aç bırakılmasının ardından felaketle sonuçlandı.

Hizbullah'ın 2023 savaşında İsrail'e yenildiği hem Hizbullah liderliği hem de Tahran'daki İran liderliği açısından apaçık ortada.

Bölgede geriye kalan tek İran vekili, coğrafi olarak uzak ve etkisi sınırlı olan Husiler.

Sayın Laricani'nin Lübnan medyası ve birçok Lübnan siyasi gücü tarafından büyük bir soğuklukla karşılanan Beyrut ziyareti, bu ayrışmayı onarma girişimi.

Laricani, Hizbullah'ı silahlarını kademeli olarak bırakıp yeni Lübnan projesine entegre olmaya ikna edecek mi?

Yoksa Hizbullah'ı silahlarını elinde tutmaya ve böylece devletle çatışma riskini göze almaya mı teşvik edecek?

Lübnan devletinin Laricani'yi kabul etmesi, kendisinin sükuneti sağlamak için geldiği şeklinde yorumlanabilir ve bu iyi bir haber.

Anlaşmalar adamı, zorlu bir siyasi bölgede yeni bir anlaşma yapabilir.

Araştırmacı yazar, Kuveyt Üniversitesi'nde sosyoloji profesörü

Kaynak: Independent Tukish