Arap başkentleri Suriye-Irak ilişkilerinde kriz haberleri karşısındaki ağırkanlılığı üzerlerinden atmadan, İran ve Türkiye dışişleri bakanları uzlaşı sağlamak için Bağdat'la Şam arasında gidip geliyordu.
Arap hükümetleri bölgeyi vuran fırtınalı krizlerin çoğundaki gibi sahneye çıkmadı. Hatta bu sefer benzer şartlarda yapılan çağrıları bile duymadık. İran ve Türkiye'nin Irak'la Suriye'de büyük çıkarları var.
Her ikisi de bu çıkarları güçlendirmeye, iki komşu arasındaki krizin birikmesine karşın bu çıkarların tehlikeye atılmasını önlemeye çalışıyor. Tahran, stratejik ortağı Şam'ın yeni Irak yönetimindeki müttefikleriyle çatışmaya girmesini istemiyor. Çatışma yaşanacaksa da sonuçları İran'ın lehine olmalı. İki komşusuyla stratejik ilişkiyi derinleştiren Ankara'ysa çıkarlarının tehdide maruz kalmasını istemiyor.
Buna karşın Arap başkentleri mezarlık kadar sessiz; sanki Bağdat'la Şam arasındaki suçlama savaşı başka bir gezegende gerçekleşiyormuş gibi davranıyorlar.
Irak ve özellikle de Suriye için bir tuzak söz konusu. Irak'a karşı tuzağın hedefi kalkınmasını engelleyerek ülkeyi komşularıyla çatışmaya sokmak; Amerikan-İran nüfuzunun esiri kılmak ve yeni sistemini bölünmelere ve komşularla çekişmelere boğmak. Tuzağın Suriye'ye yönelik hedefiyse, Şam'ı çıkmak üzere darboğaza tekrar sokmak, Hariri mahkemesinin sanık sandalyesinden kurtulmasının ardından ikinci kez aynı sandalyeye oturtmak, İsrail'in şartları doğrultusunda barış girişimine katılması, terörle savaş bağlamında özellikle Hizbullah ve Hamas'la çatışmaya girmesi için ülkeyi uluslararası mahkemeleriyle kuşatmak.
Bazı Arapların yaşananlara sessiz kalması, Suriye ve Irak'a karşı işbirliğinin ifadesi açısından korkunç. Irak, Suriye, Türkiye ve İran'ı kapsayan yeni bir bölgesel blok kurulmasından korkan kimselerin, 40 yıldır düşman olan iki başkent arasında ayrılık tohumları ekilmesinde çıkarı var. Irak'ta özellikle de Kürtlerle ilgili çıkarlarıyla yola koyulan Türkiye, Şam-Bağdat arasındaki kötüleşmeyi durdurmak istiyor.
Irak'la ilgili suçlamaların Suriye'nin Batı'ya açılımını durdurmak için kullanılacağından şüphelenen Tahran da, arabuluculuk ve çekişmeyi kendi çıkarı için işleve koyma hattında ilerliyor. Araplarsa ya 'aldatılmış bir eş' ve olanları en son öğrenen kişi konumunda. (Ürdün gazetesi Düstur, 2 Eylül 2009)
Kaynak: Radikal