Sudan Halk Kurtuluş Hareketi eşsiz bir konum işgal ediyor. Hem iktidarın, hem de muhalefetin temel ortağı; güneyde bazı mevkilerin yanı sıra petrol gelirlerine sahip.
Bu hareket, siyasal bilimler fakültelerinde ‘fırsatçılığa’ için verilebilecek en uygun örnek. Hartum’da iktidarın esaslı ortağı olan Sudan Halk Kurtuluş Hareketi, diğer ortağına komplo kurmak veya onu zayıflatmak için hiçbir fırsatı kaçırmıyor.
Hareket, iktidardaki Ulusal Kongre Partisi’nin güneydeki belli başlı bölgelerde yarışa girmeme kararına sevindi, ancak kuzeyde nezaketen de olsa benzer bir adımla karşılık vermeyip, Yaser Urman’ı cumhurbaşkanlığı makamına aday göstermekte ısrar etti.
Hareket seçimle bir kumarbaz veya fırsat avcısı gibi oynuyor. Seçim macerasına sanki yarın yapılacakmış gibi giriyor ve erteleme isteyerek oyunu muhalefete veriyor. Dahası,bazı muhalefet partilerinin yaptığı gibi seçimleri boykot edeceğini ima edip, sonra boykotun kuzeydeki 13 vilayetle sınırlı kalacağını ve güneyde seçimlere gireceğini belirtiyor. Hem boykot hem katılım. Aynı zeminde hem kış hem yaz. Hem iktidar, hem muhalefet.
İktidarın diğer ortağı Ulusal Kongre Partisi genel seçimlerle güneyin geleceğini belirleyecek referan-dum arasında bağlantı bulunduğunu ima ettiğinde, bu hareketin liderleri bu bağı reddederek ve referandum hakkının kutsallığını vurgulayarak ayağa kalkmıyor. Hareket açısından kutsallık kendi çıkarlarıyla bağlantılı. Sudan Halk Kurtuluş Hareketi Haziran 2011’deki referandumu iple çekerken Nisan 2010 seçimlerine aynı derecede önem vermiyor.
Sudan Halk Kurtuluş hareketi gibi bir ortak varken düşmana gerek yok. Güney Sudan ayrılmaya doğru gidiyor. En muhtemel senaryo bu. Ayrıca ayrılma uluslararası ve bölgesel destek bulacaktır. Dolayısıyla bugünkü seçim hareketliği kader anına hazırlıktan ibaret. Ayrıca bölgesel ve uluslararası aktörler referandum sonrası senaryolar için bir süredir kafa yoruyor.
Sudan sorununa ve halkının geleceğine samimiyetle yaklaşanlarsa, istenmeyen çözüm olarak baktıkları ayrılma illa gerçekleşecekse, iç savaşa dönülmemesi için bunun barışçıl ve uygar yollardan şekilde olmasını istiyor. (Ürdün gazetesi Düstur, 1 Nisan 2010)
Kaynak: Radikal