Bu nasıl bir çaresizliktir ki, bir ülkenin gençlerini zincirleme protesto intiharlarına sürükler ve binlerce kişiyi sokağa çıkmaya iter? Oysa başta ABD olmak üzere Batılı ülkeler diğer Araplara, “İşte model Arap ülkesi” diyerek Tunus’u gösteriyordu.
Kadınların göstermelik de olsa sosyal hayata katılımı, terörle mücadelede işbirliği ve laiklik konusunda öve öve bitirilemeyen Tunus’ta ne medyaya baskılar, ne işsizlik, ne de yolsuzlukların sözü ediliyordu. Geri kalmış bölgelerden Sidi Buzid’de üniversite mezunu ama işsiz Muhammed Buazizi’nin seyyar tezgâhına el konulmasını protesto için kendisini yakmasıyla başlayan gösteriler durulmuyor. Protestoların asıl nedeni yüzde 14’ü geçen işsizlik. Kırsal bölgelerde bu oran çok daha yaygın. Salı günü elektrik direğine çıkarak kendini yüksek gerileme bırakan 23’lük genç de ‘ekmek’ diye haykırmıştı. Mikro kredisini ödeyemeyen Remzi el Abbudi de aynı nedenle canına kıydı.
Çifte standart
İktidarın 1956’daki bağımsızlıktan beri söylediği şu: “Sakın özgürlük istemeyin ama un, şeker, çay, gaz, sağlık ve eğitimi sübvanse edeceğim.” Oysa son ekonomik krizle durum değişti, bir de üstüne ayyuka çıkan yolsuzlukları eklenince halkın sabrı taştı. Bu sabır taşmasında, iletişimi sağlayan platformsa internet. Her on kişiden birinin Facebook hesabı var. Gerçi YouTube gibi çok sosyal paylaşım ağı engelleniyor ve ağır bir filtreleme kullanılıyor. İran’daki cumhurbaşkanlığı seçimi sonrası çıkan olaylar sırasında getirilen kısıtlamaları yerden yere çalan Batı, Tunus’u yarım ağız eleştiriyor. Ayrıca filtreleme sistemlerini ABD şirketleri kuruyor. Çin söz konusu olunca kıyamet kopartan Amerikan yönetimi, yıllardır Tunus’ta muhaliflerin hapse atılmasını ve gazetecilerin susturulmasını görmezden geliyor.
‘Ölürüz’ yerine ‘Yaşarız’
Tunus Milli Marşı, “Biz ölürüz, biz ölürüz böylece vatan yaşar” diyor ama, ekmek ve özgürlük peşindeki Tunuslular artık şarkılarını, “Biz yaşarız, biz yaşarız ve vatan yaşar”a çevirmeye çalışıyor. Tunus, “Ekmek veririz susarlar” diyen yönetimlere ve sadece işlerine gelince insan hakları ihlallerini gündeme getiren Batılılara ders olmalı. Çünkü artık her türlü engellemeye rağmen internet üzerinden küçülen dünyada herkes ekmek ve özgürlük istiyor.
Kaynak: Radikal