Ölümün kokusu var mıdır? Ölüm kokusu, ölüm korkusuyla karışık ürkütücü bir şeydir pek çokları için. "Gönlü buhurdan gibi yıllarca tüten"ler için başka bir iklimden, ötelerden bir renk, bir koku taşır ölüm. Çünkü ötenin tek kapısı ölümdür, oradan geçilir ebedilik yurduna.
Bazen ölümden çok hayat küflenir. Hayatımız küflenmeye başlar. Ölümün yanı sıra hayatı anmaya başladığımızda o çürük kokusu gelir burnumuza. Hayattayken çürümek ölümlü olanı hatırlamamaktır.
Ölünün arkasından gözyaşı dökeriz. Aslında kendi ölümümüzdür gözyaşı döktüğümüz. Başkasının ölümünü algılayamaz ölümlü olana takılıp kalan, yani küflenmiş ruhlar.