İranlılar Nuri el Maliki’nin Irak’ta ikinci kez başbakan olmasını tercih ediyor. Zira Maliki’nin başbakanlığının, bu hassas şartlarda Irak’ı yönetmek için uygun bir fırsat hazırlayacağını düşünüyorlar.
Amerikalılara gelince; ezeli düşmanları olan genç Şii lider Mukteda Sadr’la işbirliği yapmasından son derece rahatsız olmalarına rağmen, onlar da Maliki’yi istiyor. Amerikalılar esasında seçimlerde başarı elde eden siyasi güçlerin dördünü de kapsayan ulusal bir uzlaşı hükümetini tercih ediyor. Fakat yine de eski başbakanın farklı siyasi kütlelerden kabul görmesi için Irak’ta bir gündem oluşturmaya çalıştılar.
Maliki’nin başbakan olarak kalmasını isteyenlerin en başında da son iktidar döneminde kendisiyle sert bir mücadeleye giren Sadr geliyor. Bu mücadele Maliki’yi Sadr’ın Mehdi Ordusu’yla savaşmaya ve yüzlerce milisi tutuklamaya sevk etmişti. Ancak başbakan bu tutuklama furyasının sonrasında yapılan siyasi anlaşma çevresinde milisleri serbest bıraktı.
Kürtlere karşı çok cömert
Diğer yandan Kürt bloku da Maliki’nin başbakan olarak kalması yönündeki eğilimini saklamıyor. Zira Maliki, Kuzey Irak’ın en önemli kenti olan petrol zengini Kerkük’ün Kürtlerin başkenti olması için çaba sarf ederek, Kürtlere en cömert vaatleri veren Iraklı siyasetçi haline gelmiş durumda.
Dolayısıyla Maliki’yi diğer liderlerden farklı ve ayrıcalıklı kılan önemli özellikleri, bütün bu grupları zıtlıklarına rağmen başbakanın kim olması gerektiği konusunda hemfikir kıldı.
Maliki, Irak’ta açık bir karar alma kapasitesine sahip. Ayrıca iktidardayken şiddet oranının düşmesini sağladı. Fakat kendisinin temel sorunu iktidarı elinde tutmayı fazlasıyla sevmesi.
Diğer yandan, başbakan olma şansının artmasına rağmen Maliki, seçimlerde en çok oyu alan İyad Allavi’nin dışlandığı bir koalisyon kuramaz. Zira Allavi’nin listesi El Irakiye’nin katılımı, Maliki’nin kuracağı hükümetin birlik hükümeti gibi görünmesini sağlayacaktır.
Kanımca Maliki birçok kesimin baskısına boyun eğecek. Irak’ın çıkarıysa, başbakanın geniş yetkilerinden bazılarını Allavi’yle paylaşmasında. (Katar gazetesi Vatan, 21 Ekim 2010)
Kaynak: Radikal