Uluslararası bir sınır geçişinden bir ülkeden başka bir ülkeye geçiyordum ama gitmek istediği ülkenin girişini gösteren alışılmış bir iz bulamıyordum. Yolda tanıştığım Hindistan'a giden bir Alman gençle birlikte karşımdaki manzaraya bakıyordum. Karşıda bir çöl ve çölün ortasında sağa ve sola doğru örülmüş 100 metre kadar uzunlukta duvarın ortasında bahçe kapsısını hatırlatan paslı demir parmaklıklı bir kapı vardı. Devrim muhafızı peşimizden gelip zincirle bağlanmış sınır kapısını açarak, "İşte Pakistan" deyişini bugün bile hatırlıyorum.
YAZININ TAMAMINI OKUMAK İÇİN TIKLATINIZ