Fred Reed
"Aklı ve mesûliyeti ortadan kaldırmak..."
Bugün hayatta olan eski nesil adamlar, kadınları erkekten üstün tutan ve medeni adamın, kadınları muhtemel herhangi bir iniş çıkışa karşı koruduğu zehirli bir şövalye havasında yetiştiler. Kadınların korunmaya ihtiyacı olduğu neticesine varılmıştı Bu anlayış tarih boyunca öylesine yaygındı ki içgüdülere dayandığından şüphelenilse yeridir. Fazla misafirperver olmayan bir ifadeyle, şayet erkekler kadınları korumasa, sanki birşeyler onları alıp yiyecek ve sonra insan nesli kesilecek. Bu yüzden de öyle davrandılar. Davranmaya da devam ediyorlar.
İçgüdülerin sonuçları vardır özellikle de şartlar, onların mevcudiyetlerine bir son vermeyi gerektirdiğinde.
Kadınlar yakın tarihlere kadar maiyette bulunduklarından ve kendilerine biçilen kibarlığı geniş ölçüde oynadıklarından dolayı, erkekler onların tehlikeli, bencil veya bazen düpedüz engerek yılanı olabileceklerini kabul etmediler. Erkeklerden daha kötü değillerdi ama daha iyi de değillerdi. Erkekler, kadınlar gibi, kadınların narin, müşfik, özenli varlıklar olduğuna, annelik için yaratıldıklarına inandılar. Erkekler pek çok şeyde kadınlara boyun eğdiler çünkü kadınların istedikleri o şeyler önemli değildi.
Kadınlar gücü ellerine almaya başladıkları zaman ise erkekler kadar ahlaksız veya ahlakdışı, hatta daha ben merkezci ve elde etmek istediklerinin peşinde oldukları ortaya çıktı.
Erkeklerin hepsi için geçerli olmadığı gibi kadınların hepsi için de geçerli değil elbet ancak birdenbire ana akım haline geldi. Bu da içgüdüsel olarak makul bir çizgi izledi: Kadınlar çocuklarını ve kendilerini gözetiyor, erkekler ise kadınlarını gözetiyordu. Ben merkezci olmalarının bir anlamı vardı.
Bu, yakın zamanların güçlendirilen kadınları ise büyüyü nasıl kullanacaklarını biliyor ki kadınlar her zaman biliyordu ve gücü kullanmayı da hemen öğrendiler. Eski ekolün adamları vaktinde farkına varmadılar. Riayet ettiler; ve gafil avlandılar.
Politik riayet bir model haline geldi. Model/kalıp olmayı sürdürüyor. Cinsel birliktelik yaşadığı kadına istediklerini vermek, kısmen erkeğin fıtri kabulünden kaynaklanıyordur muhtemelen. Bireyler arasında hoşgörülebilir şekilde işledi bu fakat soyut gruplara uygulandığında hiç de öyle değil.
Kadınlar, nafaka vermeyen babalara (dead-beat dads) karşı koruma talep ettiklerinde eski ekol buna kandı. Mahcup bakireleri korumaya ayak uydurdular ve beyaz Hıristiyan analığın hayat fırtınalarına karşı barınak sağladılar. Dead-beat dads, dillere pelesenk olmuş, bir hükmü barındıran ama analizden yoksun, kazanması kesin bir slogan elbette. Erkekler kadınların müşfik cins olduğuna öylesine inanıyorlardı ki çocuk istismarcılığı istatistiklerine veya cinslerin çocuk yetiştirmedeki geçmiş performanslarına bakma zahmetine katlanmadılar.
Romantik yaşlı adam, kadınların çocuğun tabîî mâliki olduğuna inandı – hâla da inanıyor. Bu ise boşanmış bir babanın çocukta hakkı olduğunu kanunların fiilen inkar etmesine yol açtı; ama gelin görün ki çocuğun bakımı için para ödemesi mecburiyeti var. Kalıp bugün kullanılıyor. Erkek hâkimler, ne kadar elverişsiz olursa olsun kadından yana, kadın hâkimler kendi hemcinslerinden yana karar alıyor. Kadınların çocuğu istismar veya ihmal edebileceği gerçeği (ispatlanabilir bir gerçektir), hiyerarşide yukarı tırmanmak için tırmalayan bir kadın yöneticinin çıngıraklı yılanın analık içgüdüsüne sahip olabileceği, çocuğun babaya ihtiyaç duyduğu gerçeği, tüm bunlar unutuluyor.
Dönüşlü hürmet devam etti. Feministler, BUGÜNÜN steril/cansız yuvalarında heves uyandıran her bir sol davası için Kongre'nin geniş bir tahsisat ayırmasını istedi. Kadına Karşı Şiddet Kanunu dediler ve erkekler itaat ederek istediklerini onlara verdi. Bu kanun her ne diyorsa desin önemi yok -genelde ne dediğini kimse bilmez- ona karşı muhalif oy kullanmak kadına karşı şiddet lehinde olmak anlamına gelecektir. "Eviçi Şiddeti Engelleme Kanunu" adı altında yetimleri imha etmeyi gerektiren bir kanun sunun, itiraz görmeden yasama organından geçirirsiniz.
Kadın arzularına erkeklerin boyun eğdiği daha başka örnekler var. Kadınlar bebek sahibi olmak için orduya gelmek istediklerinde veya Asker Deneyimi kazanmak istediklerinde, erkekler hayır diyemediler.
Kadınlar asker olarak gerekleri yerine getiremediklerinde, erkekler orduda kadınlar da olabilsinler diye askerlik standartlarını merhametli bir şekilde aşağı çektiler. Parktaki yüksekçe bir kütüğün üzerindeki kadına yardım etmek, yasal ve kurumsal bir şekilde "seni tatlı küçük şey, hiçbir şey için üzülme sen" diye mırıldanmak gibi bir şeydi.
Biteviye devam etti durdu. Toplam etki, kadının gerçek gücü eline alması oldu ki bu arada tam itaat görürken, güçle gelen sorumluluktan kaçınmayı da büyük ölçüde sürdürdü. Kadınların sahip olduğu ayrıcalıklı muameye küçük bir örnek olarak, ödemeleri flört ettikleri erkeklerin yapmasını beklemeleri gösterilebilir. Bugünün şartlarında tam bir parazitliktir.
Bugün erkekler davranışlarından mesul tutulur. Kadınlar tutulmaz. Sorumluluk yokluğu, bugünün feminist terbiyesizliğinin, feminist nüfuzu ve politikasının altındaki gerçektir. Yaygınlığı üzerinde kafa yormaya değer.
Çocuk peydahlayan ve çocuğunu terk eden bir erkeğe dead-beat dad deniyor ve eza cefa çektiriliyor. Evlilik dışı yedi çocuğu olan ve fakat onları yetiştirecek kabiliyeti olmayan bir kadın suçlu değil mağdur oluyor. Erkek, kötü davranışından mesuldur ama kadın değil.
Sabah koşularının kadını küçültmek olduğundan şikayet eden kadın subayı düşünün. Bu şekilde burun çekip ağlayan erkek disipline sevkedilir, kendisiyle dalga geçilir ve belki de dayak yerdi. Ancak ordu özür dilemek ve tahkikat yürütmek üzere yere kapaklandı. Yine, erkekler disiplinsizlik yaptıklarında sorumlu tutuluyorlar fakat kadınlar tutulmuyor. Erkeklerin orduya intibak etmeleri beklenir; kadınlar ise ordunun kendilerine intibak etmesini bekliyorlar. Ve yapıyorlar da. Kadını mutlu kılmak erkeğin içgüdüsü.
Cinsel tâciz iddiasıyla gelen bir kadının suçlaması temelsiz çıktığında iftirası genelde karşılıksız kalır. Bir kadının kötü davranışı hakkında yalan söyleyen bir adam ise işten çıkarılır. Sorumludur.
Evet, kadınların büyük bir çoğunluğu sorumludur, ehildir ve makbuldür. Örneğin cinsel tâciz gibi düzmece suçlamaları içlerinden sadece bazıları yapar. Ne ki bu şeyleri yapabilmektedirler. Bir erkek tepesi attığında istediğini yaptıramaz. Bir kadın yaptırabilir. Havayı zehirlemek ve toplumu kızdırmak için kötü davranışları içlerinden sadece bazıları yapar. Ve sadece bazılarının yaptığı kötü davranıştan çokları kâr elde eder.
İnsanlar yanlarına kâr kalan işleri yapmaya devam edecekler. Erkekler kesinlikle yapacaklardır ve bu yüzden kanunla kısıtlanmaktadırlar. Kadınlar kısıtlanmıyor. Toplum için, çocuklar, erkekler ve evet, kadınlar için belaların kökeni işte burada.
Dünya Bülteni için çeviren: M.Alpaslan Balcı