ABD Başkanı Barack Obama Endonezya’da, 2009’da Kahire’deki vaiz rolünü oynamaya çalıştı. Obama Kahire’de İslam dünyasıyla yeni bir başlangıç ilan etmişti. İki konuşma arasında farklar bulunduğu kesin. Kahire konuşmasında, Müslüman köklere sahip olan Obama’nın kelimeleriyle bölge halklarının umutları da artmıştı. Kulaklar dikkat kesilmiş, yoğun ilgi analiz ve tepkilere açıkça yansımıştı.
Nüfus bakımından en büyük İslam ülkesinin başkenti Cakarta’daysa, Beyaz Saray’ın efendisinin söylediklerinin algılanması açısından durum tamamen değişmişti. Obama hatırı sayılır bir tepki görmedi, kimse ona iyimserlikle alkış tutmadı. Aksine sahadaki gerçekler ve hayal kırıklığı nedeniyle eleştirildi. Zira Obama, Batı’yla uçurumun kapanması için köprü kurma, askıdaki sorunları çözme, ayrımcılığa ve çifte standarda son verme, Doğu’yla ilişkilerde Amerikan çıkarlarının ve lobi gruplarının baskın gelmesini engelleyeceğine dair Müslümanlara verdiği vaatleri hayata geçiremedi.
Yıldızı söndü
Obama Endonezya’daki konuşmasında "ABD’nin İslam dünyasıyla ilişkilerinin düzeltilmesi için daha çok çalışmaya ihtiyaç var ve güvensizlik yıllarını aşmak zor. Son 17 ayda biraz ilerleme kaydettik, ancak daha çok iş var" dedi. Fakat Washington’ın bir numaralı adamı şunları söylemedi: ABD hâlâ birçok Arap ve Müslüman ülkesindeki bazı askıdaki sorunlara doğrudan müdahale ediyor; hakları çiğnenenleri desteklemiyor. Burada işgal altındaki Filistin topraklarına, Irak’ta olmayan güvenliğe ve Afganistan’da süren savaşa işaret etmek yeterli. Bu parlak vaizin yıldızı, temennilerle ilgisi olmayan başka gerçeklerin yol açtığı olayların karşısında, Kahire’yle Cakarta arasında söndü. (Birleşik Arap Emirlikleri gazetesi Beyan, başyazı, 11 Kasım 2010)
Kaynak: Radikal