Castro'nun Küba devlet başkanlığını bırakması ABD'ye önemli bir fırsat sundu. İşe yaramayan ambargo derhal yumuşatılmalı ve doğrudan diyalog başlatılmalı
Fidel Castro'nun tam 49 yıllık mutlak iktidardan sonra Küba devlet başkanlığını nihayet bıraktığını açıklamasına yol açan şey, Küba halkının özgür sesi değil, yaşlılık ve hastalıktı. Castro'nun ilk halefi muhtemelen kardeşi Raul olacak. Yine de, Fidel sonrası dönem yakın ve Bush yönetimi buna hazırlanmak için neredeyse hiçbir şey yapmadı.
Küba kapalı, baskıcı bir toplum. Fakat Bush yönetiminin oradaki olaylara etkide bulunma şansı yok. Bu yönetim, başarısız ambargoyu sıkılaştırmak adına akademisyen, sanatçı ve din adamlarının Küba'ya gidip demokrasi hakkında konuşmasını ve Kübalıların da ABD'yi ziyaret etmesini zorlaştırdı. Beyaz Saray oradaki siyasi değişimi incelemek yerine önemsiz
bularak bir kenara attı. Soğuk Savaş'ta bile fazla şey ifade etmeyen bu siyaset bugünün küresel dünyasında, ticaretin olumlu siyasi değişime tecridden daha fazla hizmet ettiğini teslim eden ABD diğer baskıcı ülkelerle ticaret yapıp buralarda yatırımlara imza atmakta tereddüt etmezken, daha da anlamsız kalıyor.
Ambargo Castro'ya, başarısız ekonomi politikaları ve merhametsiz siyasi baskıcılığı için bahane sundu. Sıradan Kübalıları, Amerikalılarla dostluk kurmaktan ve Amerikan siyasi fikirleriyle varlıklı yaşam tarzından uzak tutmasını kolaylaştırdı. Ona, demokrasi için açık kampanya yürüten cesur Kübalıları gözden düşürmek için bir propaganda aracı verdi. Tecridi sürdürmek sadece, Castro'nun yerine geçecek kişinin de aynı baskıcı siyaseti sürdürmesini kolaylaştırır.
Bush demokrasi mesajının anlaşılmasını istiyorsa, kültürel ve akademik
etkileşim üzerindeki kısıtlamayı gevşetmeli ve Castro'nun selefleriyle ciddi diplomatik temasın önünü açmalı. Bush böyle bir cesareti toplayabilirse, umuyoruz ki, başkan adayları da, Beyaz Saray'a ulaşır ulaşmaz Küba siyasetini değiştireceklerini ifade eder. Salı günü ilk yapılan açıklamalar pek az yaratıcılık veya cesaret içeriyordu.
Milyonlarca Kübalı için, Castro'nun gitmesini beklemek sonu gelmez bir süreçti. Şimdi Castro nihayet giderken, Washington demokrasiye barışçıl geçişi cesaretlendirmek için elinden geleni yapmalı. ABD, Kübalı siyasetçiler ve Küba halkıyla da doğrudan konuşmaya başlamalı.
Kaynak: Radikal